Woensdag;
Cinemaatje gaan doen met 7 vrienden uit mijk klas. Ik herinner mij de titel niet meer, maar het was met kate winslet en john iets. Een goeie film.
Maar interessanter was mijn eerste echte kennismaking met de Ecuadoriaanse Tijd... We hadden om 4uur 'stipt!!' Afgesproken aan de cinema, om de film van 4u30 te kunnen meepikken. Ondanks ik al 10 minuten te laat was door de bus die vertraging had, was ik 2e.
Drie minuten later kwam de derde toe, maar geen spoor van de 4anderen. Toen we ze belden; geen antwoord. Dus gingen we maar snel een hamburger eten, water kopen, kijken welke films er speelden en wat rondlopen, tot uiteindelijk tegen 25na de volgende 2 toekwamen. Tien minuten later kwamen de laatste 2 toe, en konden we beginnen aanschuiven om ticketjes te kopen voor een film die ondertussen al 10 min. bezig was. Toen we aan de kassa kwamen moesten ze ook nog 3 minuten beslissen welke film ze wilden gaan zien..
Natuurlijk hoort bij een film ook eten en drinken. Dus moesten ze nog uitmaken wat we het meest konden krijgen voor het minste geld. Uiteindelijk waren we al 20 min van de film kwijt, en we hadden in het donker onze plaatsen dan nog niet gevonden.. Al bij al hebben we er wel van genoten!!
Donderdag;
Weest gaan voetballen met de jongens van mijn klas na school, en uitgenodigd geweest voor een bbq vrijdag.
Vrijdag;
Na school met de vrienden gaan bbq'en bij een ex-scotland-school'er thuis. Nadat ze wat met hun moto's hadden kunnen pronken, terwijl een oude hond net zijn 'slaap-injectie' kreeg, zijn we inkopen gaan doen. 18 kippenvleugels, 12 hamburgers, 3 kilo patatjes, sla, kaas, soort bananen (die wij in belgie niet kennen), saus en brood. We reden rond in ons kleine, drukke dorpje in een taxi van de papa.
Veel buiten bbq'en, dansen (in mijn geval 'leren' dansen), dansen en dansen (zoals de salsa, de rumba, en nog wat anderen, waarvam ik er geen enkele heb kunnen onthouwen) hebben we niet gedaan. Aan tafel zitten terwijl ze allen rap, rapper, rapst door elkaar praten is nog altijd fantastisch moeilijk. Als ze mij vragen 'waarom ik niet blijf' zeg ik dat het saai en en meer dan 50 euro kost. De helft begint te lachen en de andere helft kijkt me raar aan. Als ze me vragen over wat ik het heb zeg ik bedeesd; over de bijlessen wiskunde die jullie krijgen na school?!... Blijkt dat ze het over de proclamatie en hun 'afstudeer-schoolreis' hebben.
Maar gelachen hebben we zeker. Wat een avond. Ook mijn gastgezin moet ik gewoon bedanken, omdat ze mij zomaar zonder al te veel voorwaarden en moeilijk doen laten gaan. Dat was in de usa geen mogelijkheid geweest!!!
Het is hier nog altijd schitterend. Na in 'de winter' te mogen zonnen in een 25graden warme zon, regent het hier 's avonds pijpenstelen op mijn verbrande billen.
Ik geniet. Ik geniet heel veel.
Van het landschap, het eten, de mogelijkheden en vooral wat ik van nu af aan echt al familie en vrienden mag beginnen noemen...
Dikke kus.