Vannacht om twee uur opgestaan (bon, niet de juiste woordkeuze, want ik was nog wakker) om richting het vliegveld te vertrekken. Mijn eerste vliegtuig om zes uur, mijn volgende pas om twee uur dertig...
Een minivliegtuigje tuft over een ongezien landschap. Ik sla even in paniek wanneer ik onder een volledig heldere hemel één van de meest uitgestrekte landschappen uit het vliegtuig waarneem die ik ooit heb gezien...
Zover ik kon kijken (en geloof me, het was ECHT ver) waren er alleen gigantische percelen landbouwgrond, kleine versnipperde bebouwingen en kleine, piepkleine meertjes. Minneapolis zag er vanuit de lucht niet eens indrukwekkend uit tussen al dat groen...
"What the bloody hell kom ik hier doen?!", spookt het even door mijn hoofd.
Oh man, ik heb momenteel het gevoel dat ik van beneden naar boven opgevreten word door de stress.
Kennen jullie het gevoel om alleen over de speelplaats naar de WC te lopen en je voelt dat iedereen je nastaart? Hier loop ik dan, alleen in een veel te grote luchthaven...
Hey! Alles gaat goed hoor, gewoon een klein stressy momentje...
Nog even en ik lig in de armen van the big momma'!
Ik kijk er al naar uit :)